نظریه رنگها در طراحی و کاربرد آن
نظریه پایه رنگها
نظریه پایه رنگها تعداد زیادی اصطلاحات، ایده‌ها و فرم‌های طراحی را دربر می‌گیرد – که آنقدری زیاد هستند
که می‌توان با آنها چندین دانشنامه را پر کرد.اگرچه، سه گروهِ پایه راجع به رنگها وجود دارند که قابل درک و مفید هستند:
چرخِ رنگ، همگری (هارمونی) رنگ، و مبحثِ اینکه رنگها چطور استفاده می‌شوند.
نظریه‌های رنگی ساختار عاقلانه‌ای را برای رنگها بوجود میاورند.
برای مثال، اگر ما دسته‌ای از میوه‌ها و سبزیجات داشته باشیم، ما می‌توانیم آنها را بر اساس رنگ مرتب کنیم
و آنها را در چرخی (دایره) که رنگ‌هایشان در رابطه با یکدیگر نشان داده می‌شوند قرار دهیم.
چرخِ رنگ
یک چرخِ رنگ در زمینه هنر بر اساس قرمز، زرد و آبی سنتی محسوب می‌شود.
سِر آیزاک نیوتون اولین نمودار چرخگونه رنگها را در سال ۱۶۶۶ ابداع کرد.
از آن موقع، دانشمندان و هنرمندان نمونه‌ها و مطالعاتِ زیادی از این طرح به عمل آوردند.
تفاوتِ نظر، راجع به صحیح بودنِ یک طرح نسبت به دیگری باعث شکل گرفتن مناظره‌هایی شده است.
در واقعیت، هر دایره رنگ یا چرخ رنگ که نمایانگرِ توالی چرده‌های خالص که بصورت منطقی قرار گرفته باشند، درخور و شایسته میباشد.
همچنین تعریفاتی (یا رده‌بندی‌هایی) از رنگها بر اساس چرخِ رنگ وجود دارد. ما با یک چرخ رنگ یک قسمته شروع می‌کنیم.
رنگهای اصلی: قرمز، زرد و آبی
در نظریه سنتی رنگ (استفاده شده در رنگِ نقاشی و رنگیزه‌ها)، رنگهای اصلی سه رنگیزه هستند که با هر ترکیبی از دیگر رنگها نمی‌توان آنها را درست کرد.
مابقی دیگر رنگها از این سه چرده مشتق می‌شوند.
رنگهای ثانویه: سبز، نارنجی و بنفش
اینها رنگ‌هایی هستند که با ترکیب رنگهای اصلی تشکیل می‌شوند.
رنگهای سومیه: زرد-نارنجی، قرمز-نارنجی، قرمز-ارغوانی، آبی-ارغوانی، آبی-سبز و زرد-سبز
این رنگها از تلفیق رنگهای اصلی و ثانویه تشکیل می‌شوند.
بخاطر همین است که این چرده دو اسمی میباشد، مانند آبی-سبز، قرمز-بنفش، و زرد-نارنجی./
مطالب مرتبط
